











Вечером 9 мая 2024 года, в канун пятницы Светлой седмицы, архиепископ Брестский и Кобринский Иоанн совершил великую пасхальную вечерню в храме Рождества Христова в г. Бресте.
Его Высокопреосвященству сослужили: благочинный церквей Брестского городского округа, настоятель храма святителя Николая Чудотворца в г. Бресте протоиерей Петр Романович; настоятель храма Рождества Христова в г. Бресте, протоиерей Евгений Лихота, а также духовенство храма.
Диаконский чин возглавил клирик кафедрального собора преподобного Симеона Столпника в г. Бресте диакон Иоанн Бокша.
Богослужебные песнопения исполнил хор хра...
Узлюбленыя ў Хрысце архіпастыры, пастыры, манахі і ўсе верныя дзеці Беларускай Праваслаўнай Царквы!
ХРЫСТОС УВАСКРЭС!
Добрая вестка пра Уваскрэслага Спасіцеля сёння разносіцца па ўсёй нашай зямлі. Не толькі людзі, але і прырода радуецца Хрыстову Уваскрасенню, бо «цяпер усё напоўнілася святлом – і неба, і зямля, і прадонне» (Пасхальны канон, песня 3).
Яшчэ зусім нядаўна мы ішлі за Госпадам па шляху Яго крыжовых пакут і разам з апосталамі і жанчынамі-міраносіцамі пахавалі Яго Прачыстае Цела, а цяпер разам са свяціцелем Грыгорыем Багасловам усклікаем: «Сёння спасенне для свету, свету бачнага і свету нябачнага! Хрыстос з мёртвых, – паўстаньце з Ім і вы; Хрыстос у славе Сваёй – узыходзьце і вы; Хрыстос з магілы – вызваляйцеся ад путаў граху; адчыняюцца вароты пекла, знішчаецца смерць, адыходзіць стары Адам, паўстае новы».
У спасіцельным прывітанні «Хрыстос Уваскрэс!» выказана сутнасць хрысціянскай веры, аснова нашага спадзявання, сэнс існавання свету і аснова непахіснай надзеі кожнага чалавека. Гасподзь уваскрэс не дзеля Сябе, і Яго перамога над смерцю не была толькі Яго асабістай перамогай. Усё гэта здзейснілася «дзеля нас і нашага дзеля спасення». У чалавечы свет, падпарадкаваны граху, тленню і закону смерці, Ён прыносіць новую закваску, якая пераўтварае ўсю створаную Ім прыроду і назаўсёды адымае ў граху і смерці іх уладу і магутнасць.
«Смерць! дзе тваё джала? пекла! дзе твая перамога?» (1 Кар. 15, 55), – рашуча запытвае апостал Павел. Так, яны яшчэ застаюцца ў нашым свеце, але ўжо не пануюць над намі, бо, паводле слова свяціцеля Феафана Затворніка, «Уваскрасенне Хрыстова ўвяло новы вобраз быцця, які на ўсё распасціраецца».
Богаслужэнне Святой Пасхі ўрачыста паўтарае словы апостала і святых айцоў: «Смерці святкуем мы ўмярцвенне, пекла разбурэнне, пачатак іншага – вечнага жыцця» (Пасхальны канон, песня 7). У гэтых словах змяшчаецца не рытарычнае перабольшванне, але паэтычна выказаная найглыбейшая дагматычная ісціна, якая глыбока перажываецца ў гэтыя дні хрысціянамі. Уваскрасенне Хрыстова – гэта пачатак новага жыцця і новай рэальнасці, да якой далучаецца кожны веруючы, які жыве паўнавартасным царкоўным жыццём.
У нашым свеце шмат бязладдзя і супярэчнасцяў, трывожныя навіны і чуткі непакояць нашы сэрцы, часта пазбаўляючы нас душэўнага міру і ўсяляючы няўпэўненасць і страх перад будучыняй. Людзі часам задаюцца пытаннем: у чым жа сіла Уваскрасення Хрыстова, як спалучыць пасхальную радасць з тымі падзеямі, якія адбываюцца на нашай планеце?
Читать ДалееВ третью неделю (в церковном календаре неделей называется воскресный день) после Пасхи наша Церковь прославляет подвиг святых жен-мироносиц: Марии Магдалины, Марии Клеоповой, Саломии, Иоанны, Марфы и Марии, Сусанны и иных.
Это те самые женщины, которые были свидетельницами крестной смерти Спасителя, которые видели, как померкло солнце, земля тряслась, рассыпались камни и многие праведники воскресли из мёртвых, когда распят был и умер на кресте Иисус Христос. Это те самые женщины, в домах которых бывал Божественный Учитель за их любовь к Нему, которые следовали за Ним на Голгофу и не отходили от креста, несмотря на злобу книжников и старейшин иудейских, на зверство воинов...
Читать Далее«Для посещения кладбища Церковь назначает специальный день – Радоницу (от слова «радость» – ведь праздник Пасхи продолжается), и этот праздник совершается во вторник после Пасхальной недели. Радоница в 2023 году – 25 апреля. Обычно в этот день после вечернего богослужения или после Литургии совершается полная панихида, в которую включаются и пасхальные песнопения. Верующие посещают кладбище – помолиться об усопших.
Нужно помнить, что традиция оставлять еду, пасхальные яйца на могилах – это язычество, которое возродилось в Советском Союзе, когда государство преследовало правую веру. Когда преследуют веру – возникают тяжелые суеверия. Душам наших усопших близких нужна молитва...
Читать Далее